Al 40 jaar is Gerrit vaste kracht in het Hoekse bad: 'Ik doe niet aan vakantie'

Je bent wel trouw aan je grote liefde. Wilde je in die 40 jaar nooit weg?

‘Nee, want ik houd van mijn werk. Ik ga niet voor een andere baas werken, omdat ik ergens meer kan verdienen. Ik houd echt van dit zwembad.’  

Hoe is je loopbaan begonnen?

‘Op mijn twintigste werkte ik op de veiling bij ’s-Gravenzande, maar ik vond het niet leuk. Ik was een bekende in het zwembad. Toen werd mij gevraagd of ik niet aan de badrand wilde komen staan? Ik heb gelijk mijn vaste baan op de veiling opgezegd. Voor een tijdelijk contract tegen minimumloon bij het zwembad. Thuis bonje natuurlijk. Maar ik zei: ‘Pa, ik geef niet om geld, ik wil het naar mijn zin hebben.’ 

Wat doe je in je vrije tijd?

‘Ik hou niet van hobby’s. Ik werk altijd. Ik heb een wisselend rooster, maar ik ben hier elke dag om 8.30 uur. Ik moet altijd iets te doen hebben.’ 

Wat doe je dan las het zwembad sluit na de zomerperiode?

‘Eerst maken we het winterklaar, maken we speeltoestellen schoon. Op 1 november begin ik bij Team Onderhoud in de ‘groenploeg’. Heel oktober ben ik vrij vanwege m’n overuren. Maar ik doe niet aan vakantie, zeker sinds mijn moeder is overleden. Dus dan werk ik bij Beachclub Royal, de strandbedden naar de opslag brengen. Pensioen? Ik moet er niet aan denken. Letterlijk.’ 

Wat vind je het leukst aan je werk?

‘Het werken met de kinderen. Vroeger hielden we een wonderwielenrace, de badkuiprace, Loop-er-eens-in. Nu organiseren we nog de badkuipenrace en kamperen voor kinderen tot 11 jaar. Ik zie het wel hoor, als ze overlopen naar andere tentjes. Natuurlijk zeg ik er wat van, maar boos worden, dat kan ik niet. Zulke dingen deed ik zelf vroeger ook.  

‘Ik heb ook moeilijke perioden gekend. Bijvoorbeeld toen ik er een jaar tussenuit moest. Ik stortte helemaal in, zag het leven niet meer zitten. Maar ik ben erbovenop gekomen. En ik kon terugkomen in het bad, dankzij onze directeur.’  

Wat is de grootste verandering in 40 jaar Zwembad Hoek van Holland?

‘Oh, er is zoveel veranderd. De openingstijden waren vroeger ruimer. En we organiseerden meer activiteiten. Vroeger bouwden we zelf een glijbaan van stellingpijpen en vrachtwagenzeil, daar hoef je nu niet meer mee aan te komen. De materialen zijn wel beter geworden moet ik zeggen.’  

Zwem je zelf eigenlijk?

‘Nee, ik ben er voor de mensen. Ik lig wel eens in het water, zo heb ik een vrouw na een herseninfarct van haar waterangst afgeholpen. Na drie dagen ging ze weer zelfstandig het water in. (Een bezoekster bevestigt dit vanaf de badrand –red.) En dan komt zo’n mevrouw toch weer in beweging en neemt nog een abonnement ook.’